Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Τροποποίηση του νόμου για το κάπνισμα

Επιτέλους δείχνει να πρυτανεύει η λογική που λέει, πως δεν είναι δυνατόν να αποκλείεται μια τόσο μεγάλη κοινωνική ομάδα από τις δραστηριότητες που σχετίζονται με το δικαίωμα στην αναψυχή της.

Επιτέλους ας παρθούν κάποια λογικά και κυρίως εφαρμόσιμα μέτρα. Γιατί το να πρέπει χειμωνιάτικα, ένας καπνιστής/ια να παρατήσει μόνο/η του/ης , τον/ην σύντροφό του, μέσα σε ένα χώρο όπως ένα club ή ένα cafe ή εστιατόριο, προκειμένου να βγει στο κρύο ή τη βροχή για να καπνίσει και μετά να επιστρέψει μέσα για να κάνουν αλλαγή βάρδιας, όχι μόνο δεν είναι εφαρμόσιμο, αλλά ούτε και λογικό. Και φυσικά ούτε ημίμετρα του τύπου.. μισό – μισό το μαγαζί ή ελεύθερο το κάπνισμα μετά από κάποια ώρα γιατί στο τέλος θα καταλήξουν όλα καπνιζόντων. Το μόνο πραγματικά εφαρμόσιμο μέτρο, είναι αυτό της ελεύθερης επιλογής του εκάστοτε καταστηματάρχη για το αν θέλει στον χώρο του να επιτρέπεται ή όχι το κάπνισμα. Σίγουρα κάποιοι θα επιθυμήσουν να επιστρέψει η πλειοψηφία των θαμώνων τους που ήταν καπνιστές, σίγουρα κάποιοι θα επωφεληθούν από το κύμα των αγανακτισμένων μη καπνιζόντων. Όλοι θα βρούνε τον χώρο τους. Αυτό για τους μικρούς σε τετραγωνικά χώρους. Το μέτρο με το ωράριο θα ήταν φρόνιμο να εφαρμοστεί μόνο σε πολύ μεγάλα κέντρα διασκέδασης – club - καζίνο, στα οποία φυσικά θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα της επίσκεψης όλοι! Αυτά, ακόμη και αν οι ιδιοκτήτες τους επιθυμούν να χαρακτηριστούν ως καπνιζόντων, το κάπνισμα θα πρέπει να επιτρέπεται τουλάχιστον μετά τις 23:00, όπου πλέον ο καθείς θα είναι υπεύθυνος για τον αν εξακολουθούν τα ανήλικα τέκνα του να βρίσκονται σε τέτοιους χώρους σε τόσο προχωρημένη ώρα. Οι ενήλικες εξάλλου, εξακολουθούν να έχουν το δικαίωμα της επιλογής.

Κύριε Λοβέρδο, ως καπνιστής τήρησα, όπως και οι περισσότεροι από εμάς (δεν μιλώ για τους καταστηματάρχες οι οποίοι μπορεί να αντιμετώπισαν τα όποια προβλήματα), στάση αναμονής, περιμένοντας να δω την τελική έκβαση αυτού του προβλήματος. Προσωπικά από τη μέρα που εφαρμόστηκε ο τελευταίος νόμος, βγήκα μία φορά και επισκέφτηκα ένα rock bar στην περιοχή μου, στο οποίο ο νόμος δεν τηρούταν και μας επέτρεψαν το κάπνισμα. Κάπνισα (όπως και το 95% των θαμώνων), η αλήθεια είναι όμως ότι αισθάνθηκα τόσο άβολα γνωρίζοντας πως ίσως κάποιος, έστω και βουβά, δυσανασχετεί, που δεν ξαναβγήκα για διασκέδαση μέχρι και σήμερα. Προτίμησα να καλώ κόσμο στο σπίτι ή να επισκέπτομαι τους φίλους που με καλούσαν. Χαίρομαι αφάνταστα και σας συγχαίρω για την απόφασή σας να τον επανεξετάσετε, δεομένου του ότι θεωρείται άδικος από το σύνολο των καπνιστών. Με βάση κάποιων δεκάδων λέξεων που αποτέλεσαν τον προηγούμενο, θέλω να ελπίζω, νόμο, εκατομμύρια πολιτών χαρακτηριστήκαμε από παράνομοι ή έστω απλά αδιάφοροι για τον συνάνθρωπό μας έως άρρωστοι και μιάσματα για την κοινωνία. Θα σας παρακαλούσα στον επόμενο νόμο, να μην επιτρέψετε σε κανέναν να τον χρησιμοποιήσει ως όπλο ενάντια στον άλλο, παρά να αποτελέσει το εφαλτήριο για μία αρμονική συνύπαρξη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου